Istnieją rasy psów terierów w rozmiarach od małych do dużych. Niektóre z nich mają długie, gładkie szaty, podczas gdy inne są krótkie i żylaste. Przy tak wielu różnych typach terierów do wyboru, nie powinieneś mieć problemów ze znalezieniem idealnego psa dla siebie. Niezależnie od tego, czy chcesz małego teriera, którego możesz nosić przy sobie, czy większego psa, który uwielbia zabawę i długie spacery, znajdziesz wszystkie potrzebne informacje na naszej liście poniżej.
Specyfika psów rasy terier
Zadziorność i energiczność to dwie podstawowe cechy, które przychodzą na myśl tym, którzy mają doświadczenie z terierami. W rzeczywistości wielu opisuje ich wyraźne osobowości jako „chętne do kłótni”. Wyhodowane do polowania, zabijania szkodników i strzeżenia rodzinnego domu lub gospodarstwa. Potencjalni właściciele powinni wiedzieć, że psy rasy terier są wspaniałymi zwierzętami domowymi, ale wymagają determinacji ze strony właściciela, ponieważ mogą być uparte, mają wysoki poziom energii i wymagają specjalnej pielęgnacji, aby zachować charakterystyczny wygląd.
Ogólny wygląd rasy psów terier
Ponieważ teriery musiały mieścić się w norach gryzoni, większość ras jest mała i szczupła. Mają długą głowę, kwadratową szczękę i głęboko osadzone oczy. Ich sierść jest zazwyczaj szorstka i wełnista, co zapewnia im ochronę i wymaga minimalnej pielęgnacji. Jednak, jak w przypadku większości ras, forma podąża za funkcją: teriery pracujące pod ziemią mają krótsze nogi, natomiast te hodowane do pracy na powierzchni ziemi mają bardziej kwadratowe proporcje.
Charakter terierów
W przeciwieństwie do psów gończych lub sportowych, które tylko odnajdują lub gonią swoją zdobycz, teriery często musiały również dokonywać zabójstw, co sprawia, że ich temperament jest bardziej wojowniczy, niż mógłby sugerować ich rozmiar. Teriery są notorycznie zadziorne w stosunku do innych psów; zostały wyhodowane do polowania w pojedynkę i dlatego nie potrzebowały towarzystwa. Terier, który od najmłodszych lat spędza czas w otoczeniu innych psów, może nauczyć się być wobec nich przyjazny. Jednak nawet przy odpowiedniej socjalizacji niektóre teriery najlepiej nadają się do domów z jednym psem i mogą nie radzić sobie w pewnych sytuacjach, np. w parku dla psów.
Teriery są powszechnie przyjazne, ale rzadko są to psy, które lubią być trzymane na rękach lub rozpieszczane. Niektóre rasy terierów są bardziej ostrożne w stosunku do obcych; w przypadku tych psów konieczna jest intensywna socjalizacja z wieloma różnymi osobami, w tym z dziećmi.
Teriery zostały wyhodowane do ścigania i zabijania małych zwierząt, co może stanowić zagrożenie dla innych zwierząt domowych, zwłaszcza mniejszych gryzoni. Jeżeli pies zostanie odpowiednio wcześnie zapoznany z innymi zwierzętami, może nauczyć się dostosowywać i dobrze się z nimi dogadywać. Niektóre teriery nigdy nie będą jednak dobrymi kandydatami do domów z małymi zwierzętami, ponieważ ich drapieżny popęd jest zbyt duży.
Teriery były hodowane do wykopywania ukrytych pod ziemią zwierząt, co może przekładać się na niechciane kopanie na podwórku lub w ogrodzie. Prostym rozwiązaniem tego problemu jest stworzenie dołu do kopania dla Twojego teriera. Są to także mistrzowie ucieczek, uwielbiający włóczęgi. Z tego powodu większość z nich wymaga bezpiecznego ogrodzenia i najlepiej radzi sobie trzymając się na smyczy, gdy są poza swoim podwórkiem.
Szkolenie terierów
Pracowity terier to szczęśliwy terier. Potrzebują aktywnych spacerów i dużej ilości ćwiczeń, aby uwolnić swoją obfitą energię. Pomimo niewielkich rozmiarów grupa ta ma tendencję do bycia niezwykle wysportowaną. Mogą być idealnymi partnerami do ćwiczeń, takich jak wędrówki, jogging i długie spacery. Wiele terierów doskonale radzi sobie w psich sportach, takich jak agility, wyścigi z przynętą, fly ball i tropienie. Teriery dobrze reagują na szkolenie oparte na nagrodach, a w szczególności na szkolenie z wykorzystaniem klikera, ponieważ są to psy rozwiązujące problemy i silnie zmotywowane przez bodźce, takie jak zabawa i smakołyki. Ćwiczenia kontroli takie jak czekanie przy drzwiach, są szczególnie ważne w uczeniu terierów opóźnionej gratyfikacji. Wreszcie, zagadki żywieniowe mogą być niezastąpione podczas posiłków, ponieważ proces ten naśladuje wrodzony instynkt drapieżny Twojego teriera.
Nie oczekuj, że Twój terier będzie cichy – i chociaż niektóre rasy nie są tak rozmowne, inne będą wymagały od Ciebie bardzo wyrozumiałych (lub odległych) sąsiadów. Szkolenie powinno obejmować nauczenie psa posiadania „wyłącznika”, w czym może Ci pomóc trener psów, który zna się na tej rasie psów.
Lista kontrolna właściciela psa rasy terrier
Możesz być idealnym właścicielem dla teriera, jeśli:
- Masz ograniczoną przestrzeń, ale nadal chcesz mieć w pełni aktywnego psa.
- Lubisz psy, które są niezależne i nie są fanami fizycznych pieszczot
- Nie przeszkadza Ci hałas
- Jesteś osobą aktywną i lubisz wszelkiego rodzaju gry i rozrywki z psem
- Jeśli masz dzieci, to albo są one starsze, albo spokojne i bezpiecznie ochodzące się z psem
- Masz poczucie humoru!
Żywienie psa rasy terier
Odżywianie jest kluczową częścią opieki nad terierami. Ponieważ jedzenie jest tak ważną częścią tego, co sprawia, że pies jest szczęśliwy, istnieje o wiele więcej opcji karmienia niż tylko podawanie mu miski z jedzeniem dwa razy dziennie. Spraw, aby czas posiłków był dłuższy i bardziej interesujący poprzez opracowanie różnych sposobów dostarczania dziennego zapotrzebowania Twojego teriera
Karmienie teriera może być zarówno zabawne, jak i praktyczne. Naturalna chęć tych ras do polowania i grzebania może być stymulowana poprzez umieszczanie do 30% suchej karmy w dołku na piłki lub rozrzucanie i ukrywanie jej w ogrodzie w suche dni, aby mogły na nią polować. Spróbuj umieścić do 10% dziennej dawki suchej karmy w różnych zabawkach do zabawy, a kolejne 5% jako nagrody za posłuszeństwo i sztuczki. Resztę karmy podawaj psu w dwóch posiłkach dziennie (rano i wieczorem), aby nadal postrzegał Cię jako dostarczyciela pożywienia.
Jeśli Twój pies spożywa mokrą karmę, użyj innych, wygodniejszych smakołyków jako nagród w treningu, ale uważaj, aby uwzględnić je przy obliczaniu ich dziennego zapotrzebowania. Podawaj im co najmniej dwa posiłki dziennie: możesz podzielić to na jeden główny posiłek o wartości połowy ich przydziału i umieścić do 4-5 mniejszych porcji dla drugiej połowy w różnych miejscach, tak aby Twój pies musiał użyć swoich zmysłów, aby je odnaleźć.
O ile tylko przestrzegasz wytycznych dotyczących dziennego żywienia podanych na opakowaniu karmy, monitorujesz wagę psa i utrzymujesz go w prawidłowej kondycji, nie przejmuj się, jeśli finalna ilość, którą włożyłeś do jego miski, wygląda na nieco małą – jeśli pies otrzymał swój dzienny przydział pokarmu, a Ty karmisz go pełnowartościową dietą, będzie miał wszystkie składniki odżywcze i energię, których potrzebuje, aby być szczęśliwym i aktywnym!
Schronienie dla psów rasy terier
Teriery na ogół dobrze znoszą kryte budy i cieszą się spokojem, jaki daje im przebywanie we własnej przestrzeni przypominającej jamę. Aby uczynić ją jak najbardziej przytulną dla psa, który lubi przebywać „pod ziemią”, wyłóż ją kocem, a w środku umieść wygodne posłanie i bezpieczną, smaczną zabawkę do żucia. Buda czy klatka kenelowa to także świetne miejsce, w którym pies może odpoczywać bez nadzoru, zapewniając bezpieczeństwo jemu i Twoim domownikom. Ważne jest, aby te małe typy psów były przyzwyczajone do krótkich okresów samotności od najmłodszych lat, tak aby mogły z radością drzemać przez kilka godzin w swoim schronieniu.
Historia rasy terier
Najwcześniejsze wzmianki o psie, który mógłby być opisany jako terier, znajdują się na słynnym belgijskim obrazie Jana Van Eycka z 1434 r. przedstawiającym małżeństwo Giovanniego Arnilfini i Giovanny Cenami. Teriery zostały jednak po raz pierwszy sklasyfikowane jako takie przez Dame Juliana Berners w 1486 r. n.e., nazywane „Teroures” w traktacie na temat polowań. Jej książka zawiera pierwszą klasyfikację terierów w języku angielskim.
Psy kopiące tunele i podziemne legowiska, aby znaleźć i upolować ofiary żyjące pod ziemią nazwano terierami od łacińskiego słowa „terra” oznaczającego ziemię. W 1570 r. dr Johannes Caius w swojej klasyfikacji, która została napisana po łacinie i przetłumaczona na język angielski przez A Fleminga w 1576 r., nazwał typ psa tropiącego, który podąża za ofiarą pod ziemią – Terrier. W 1774 roku Oliver Goldsmith napisał: „Terier jest małym rodzajem psa gończego, o szorstkiej sierści, wykorzystywanym do zmuszenia lisa lub borsuka do wyjścia z ich nor; lub przez szczekanie i oznajmianie w jakiej części nory przebywa lis lub borsuk”. Cytat z 1774 roku, w którym Oliver Goldsmith wspomina o „małym psie z szorstką sierścią”, pokazuje, że w latach siedemdziesiątych XVII wieku zaczęły pojawiać się różne typy. Nie istniały jednak żadne formalne rejestry, a szczeniaki o różnych kształtach i rozmiarach rodziły się nawet w tym samym miocie! W związku z tym, teriery były hodowane celowo, a myśliwych i rolników nie obchodziło, jak wygląda pies dopóki wykonywał wymaganą pracę.
Powstanie ras terierów
Selekcja opierała się na zasadzie, że każdy pies, który był sprawny w danym zadaniu, był kojarzony z innym sprawnym w tym samym zadaniu. W ten sposób powstały różne rasy terierów. Ponieważ chłopi rzadko wyjeżdżali poza swój region, dziś wiele ras terierów nadal nosi nazwę tego regionu Wysp Brytyjskich, w którym po raz pierwszy się rozwinęły. Bardzo ważne jest ukształtowanie terenu, w którym rozwinęły się teriery. Ponadto, jeśli myśliwy jeździł konno, częściej używał długonogich terierów. Ten polujący pieszo, decydował się na korzystanie z pomocy terierów krótkonożnych.
Teriery typu bull
Bull i terrier był wspólną nazwą dla mieszańców buldoga i teriera z początku XIX wieku. Krzyżówki bulli i terierów były pierwotnie hodowane w celu pełnienia funkcji psów bojowych do wabienia byków i niedźwiedzi oraz innych popularnych w epoce wiktoriańskiej sportów krwi. Sporty te wymagały psów o takich cechach jak nieustępliwość i odwaga, szeroka rama z ciężką kością oraz muskularna, wystająca szczęka.
Psy w typie teriery typu bull to następujące rasy (klasyfikacja FCI):
- staffordshire bull terrier;
- american staffordshire terrier (amstaff);
- bulterier;
- bulterier miniaturowy.
Rasy terierów
III grupa FCI składa się z czterech sekcji, w których znajdziemy:
- teriery duże i średnie,
- teriery małe,
- teriery typu bull oraz
- teriery miniaturowe.
Sekcja 1 Do grupy terrierów dużych i średnich zaliczamy następujące rasy: Airedale Terrier, Bedlington Terrier, Border Terrier, Terier brazylijski (Terrier Brasileiro), Foksterier krótkowłosy (Fox Terrier Smooth), Foksterier szorstkowłosy (Fox Terrier Wire), Irish Glen of Imaal Terrier, Irish Soft Coated Wheaten Terrier, Kerry Blue Terrier, Lakeland Terrier, Manchester Terrier, Niemiecki terier myśliwski (Deutscher Jagdterrier), Parson Russell Terrier, Terier irlandzki (Irish Terrier) i Terier walijski (Welsh terrier).
Sekcja 2 (teriery małe) obejmuje: Australijskie Terriery, Cairn Terriery, Dandie Dinmont Terriery, Jack Russell Terriery, Norfolk Terriery, Norwich Terriery, Sealyham Terriery, Skye Terriery, Teriery szkockie (Scottish Terrier), West Highland White Terriery, Teriery czeskie (Cesky terier) i Teriery japońskie (Nihon Teria).
Sekcja 3 Teriery w typie bull to: Amerykańskie Staffordshire Terriery, Bulteriery (Bull Terrier), Bulteriery miniaturowe (Miniature Bull Terrier) i Staffordshire Bull Terriery.
W sekcji 4 znajdziemy teriery miniaturowe: English Toy Terriery, Australijskie Silky Teriery i Yorkshire Terriery.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl